KORPUS KOSMICZNY

Korpus Kosmiczny powstał oficjalnie na mocy Rozkazu Dowódcy Sił Zbrojnych RB z 22 maja 2016, ale jego tworzenie poprzedził prawie dwuletni rozwój Bialeńskiego Programu Kosmicznego, który dał podwaliny do stworzenia formacji militarnej operującej w v-kosmosie. Od chili utworzenia Korpusu Kosmicznego rozwój Bieleńskiego Programu Kosmicznego biegł dwutorowo – z jednej strony kontynuowano cywilne badania v-kosmosu, a z drugiej strony wojsko dążyło do posiadania pojazdów przystowanych do celów militarnych. Początkowo nie myślano o zastosowaniu bojowym, a raczej o umożliwieniu Siłom Zbrojnym rozpoznania z orbity i umieszczania tam własnych satelitów – stąd Siły Zborjne wykorzystywały samoloty kosmiczne tych samych typów co cywilna, Bialeńska Agencja Kosmiczna. Dopiero z czasem do słuzby wprowadzono pierwszy kosmiczny pojazd bojowy – lekki myśliwiec kosmiczny LMK-1.

Przez długi czas Korpus Kosmiczny był Sił Powietrznych, dopiero w 2019 został wyodrębniony i stał się czwartym rodzajem wojsk w Siłach Zbrojnych Republiki Bieleńskiej. Zbiegło się to wszytsko w czasie z odbudową Państwa po zapaści i groźbą utraty niepodległości z przełomu 2018/2019. Jednocześnie cywilna, Bialeńska Agencja Kosmiczna w zasadzie przestała funkcjonować jesienią 2016… co prawda istniała, ale nie rozwijała się już i nie prowadziła nowych badań v-kosmosu. W zasadzie jedyną aktywną strukturą działającą w kosmosie był własnie Korpus Kosmiczny. Było to powodem podjęcia decyzji i militaryzacji Bialeńskiego Programu Kosmicznego oraz przekazaniu wojsku całej infrastruktury i sprzętu BAK. Na skutek tego działania Korpus Kosmiczny szybko się rozrósł i celowym stało się jego wyodrębnienie z Sił Powietrznych.

Od tego momentu nastapił dość gwałtowny rozwój Korpusu Kosmicznego – po przejęciu sprzetu dawnego BAK oraz wyremontowaniu dużych statków kosmicznych typu „Ekspolrer”, ruszyła rozbudowa dotychczasowego stanu posiadania oraz konsturowanie i budowa nowych pojazów kosmicznych służących eksploracji V-kosmosu. Zbudowano pierszą bazę księżycową, a wkrótce kojeną – już docelową, będącą w zasadzie zalążkiem kolonii na nutralnym satelicie Pollinu. Zaczęto wysyłać wyprawy załogowe na najbliższe planety naszego układu słonecznego oraz na skutek przekazania przez Ronona Dex (odnalezionego podczas jego wyprawy w okolice Gigasa sprzed paru lat) wielkiego statku kosmicznego nieznanej cywilizacji – zaczeto planować wyprawę poza granice układu.