RODZINA GĄSIENICOWYCH POJAZDÓW BOJOWYCH CVT-5

Pojazdy rodziny CVT-5 występują obecnie we wszytskich rodzajach dywizji zmechanizowanych SZ RB – jako bojowe wozy piechoty, bojowe wozy rozpoznawcze oraz wozy wsparcia ogniowego.

Z chwilą organizowania Wojsk Lądowych w styczniu 2014, nowo powtsająca armia bialeńska dysponowała ogrniczona ilością wozów bojowych odziedziczonych po poprzedniej państwowości. Jeżeli chodzi o bojowe wozy piechoty posidano dwa typy takich pojazdów CVT-1-IFV i CVT-2-IFV. Były to pojazdy stosunkowo lekkie (masa około 13-15 ton w zależności od odmiany), słabo opancerzone, ale dość szybkie, o niskiej sylwetce oraz z pełną zdolnością do pływania. Najwiekszą bolączka było przestarzałe uzbrojenie CVT-1-IFV oraz bardzo niska odporność pancerza obu modeli – przedni pancerz chronił tylko przed ogniem wmk-ów, a boczny nie zapewniał nawet takiej ochrony. Z bliskiej odległości przebijały go pociski przeciwpancerne kalibru 12,7 mm, nie wspominając już o 14,5 mm.

W zasadzie od samego początku uznano, że należy te pojazdy jak najszybciej wymienić i w związku z tym opracowano typ „przejściowy” czyli CVT-4-IFV (pomysł produkcji innego pojazdu CVT-3-IFV został zarzucony po krótkiej serii). Umożliwiło to ujednolicenie oraz uzupełnie ilości bojowych wozów piechoty, ale było to tylko rozwiazanie tymczasowe. Pozowoliło na spokojne opracowanie dobrzego pojazdu docelowego oraz wdrożenie go do produkcji.

Nowy pojazd został opracowany w Zakładach Zbrojeniowych „Ronon Arms” jako „uniwersalna platforma bojowa” – od początku założono, że bedzie miał zarówno odmiane bojowego wozu piechoty, jak i powstaną wozy wsparcia ogniowego. W odmianie bojowego wozu piechoty pojazd ma 8-osobowy przedział desantu oraz wieże z działkiem 30 mm, natomiast jako wozy wsparcia ogniowego wystepuje w dwóch odmianach – uzbrojony w gwintowaną armate 105 mm oraz uzbrojony w armate gładkolufową 120 mm (ta odmiana pełni też rolę niszczyciela czołgów). W przypadku wozów wsparcia ogniowego tylny przedział desantowy jest zredukowany i jest w nim miejsce dla 4 żołnierzy, choć zwykle przedizał ten służy do przewozu zwiekszonego zapasu amunicji – bo w przypadku armaty 120 mm oprócz 12 nabojów w automacie ładującym, można przewozić tylko dodatkowo tylko 20 (wykorzystanie przedziału desantu pozwala podwoić zapas amunicji).

Ponieważ konstuowanie pojazów gasienicowych rodziny CVT-5 odbywało się równolegle z konstuowaniem rodziny pojazdów kołowych CVW-5 (o podobnym przeznaczeniu) to w kwestii uzbrojenia postawiono na możliwie daleko idąca uniffikację – wieża bojowegto wozu piechoty CVT-5-30 jest identyczna z kołowym BWP CVW-5-IFV, a w przypadku wozów wsparcia ogniowego z armatami 105 mm identyczne jest uzbrojenie i wiele elementów wewnętrznych w obu wieżach.

Pierwsza seria pojazdów miała oznaczenie:

• CVT-5-30 – bojowy wóz piechoty z działkiem 30 mm
• CVT-5-105 – wóz wsparcia ogniowego z armatą 105 mm
• CVT-5-120 – wóz wsparcia ogniowego z armatą 120 mm

Po wyprodukowaniu i przetestowaniu pierszej serii pojazdów, dokonano pewnych modyfikacji wewnętrznych oraz unowocześniono systemy kierowania ogniem, tworząc odpowiednie odmiany CVT-5A-30, CVT-5A-105, CVT-5A-120, które produkowano już w dużych seriach. Ich produkcja trwa do chwili obecnej… natomiast nie produkowano pojazów specjalnych na tym podwoziu – gdyż uznano, że jako nośniki moździerzy czy opancerzone sanitarki w zupełności wystrczą pojazdy kołowe.

Bojowy wóz piechoty CVT-5A-30

Wóz wsparcia ogniowego CVT-5A-105

Wóz wsparcia ogniowego CVT-5A-120

Podstawowe dane taktyczno-techniczne

• masa bojowa: 33-36 ton
• prędkość: 80 km/h (szosa)
• zasięg: 550km
• załoga: 3 żołnierzy
• desant: 4-8 żołnierzy w zależności od odmiany pojazdu

Uzbrojenie

• 30 mm działko automatyczne
• 105 mm armata gwintowana
• 120 mm armata gładkolufowa
• 7,62 mm karabin maszynowy sprzężony z działem
• Mozliwość montowania 12,7 mm wkm-u na stropie wieży
• wyrzutnia granatów dymnych