DŻAMAHIRIJA BIALEŃSKA
Uwaga:Artykuł opisuje historyczny region samorządowy w Republice Bialeńskiej, który istniał od 11 maja 2019 roku (opublikowanie ustawy o jego powstaniu) do 13 marca 2022 roku(opublikowanie ustawy o powstaniu Aharii). Na terytorium dawnej Dżamahiriji powstał nowy region o nazwie Aharia, a obecnie wchodzi ono w skład Emiratu Bialenii.
Dżamahirija Bialeńska to jedna z dwóch wielkich wspólnot samorządowych Republiki. W jej skład wchodzą terytoria położone na północy Wyspy Bialenii z wyłączeniem Półwyspu Lisewskiego, który stanowi eksklawę Rzeszy. Jak sama nazwa wskazuje jest to region, gdzie próbuje się zrealizować w jak najpełniejszym wymiarze idee zielonego socjalizmu, które Patron Republiki Bialeńskiej, Pułkownik Muammar Kaddafi wyłożył w swojej słynnej Zielonej Książce. Dodatkowo Dżamahirija nawiązuje w znacznym stopniu do pierwotnej formy państwowości bialeńskiej po Powstaniu Marcowym.
Pod względem kulturowo-klimatycznym północna Bialenia jest obszarem przypominającym realowe, republikańskie państwa muzułmańskie takie jak Libia i Syria. Dominuje ludność arabska, która niemal bez wyjątku należy do Zielonego Kościoła – region ten jest bastionem głównej religii Republiki, a pozostałe wyznania mają w Dżamahiriji znaczenie minimalne. Arabsko-muzułmański klimat związany jest także z uwarunkowaniami geograficznymi – dominują pustynie i półpustynie, a średnia temperatura jest dużo wyższa niż w regionach wchodzących w skład Rzeszy. Z kolei rozwój technologiczny przywodzi na myśl skojarzenia z realowym blokiem wschodnim.
Zgodnie z ideałami zielonego socjalizmu ustrój Dżamahiriji opiera się na lokalnych komitetach ludowych tworzonych przez mieszkańców miast i innych miejscowości. Własność jest w większości skolektywizowana – przedsiębiorstwa działają na zasadach spółdzielni, na których czele może stanąć każdy chętny w charakterze zarządcy. Jest to w pewnym sensie tutejszy odpowiednik działalności lennej. Wszyscy „realni” mieszkańcy północy wchodzą w skład Ludowego Komitetu Dżamahiriji, na którego czele stoi Przewodniczący. Jest on jednocześnie Burmistrzem Bengazi – głową miasta pełniącego funkcję stolicy regionu. Sam Ludowy Komitet jest najwyższym, kolegialnym organem władzy samorządowej – ustanawia prawa lokalne, powołuje instytucje i koordynuje życie społeczne.
Przez dłuższy czas na terenie Dżamahiriji panowała faktyczna anarchia – rozpad pierwotnych struktur Ludowego Komitetu oraz wycofanie, na żądanie ówczesnych władz samorządowych, oddziałów regularnej armii spowodował, że kontrolę nad północnymi regionami Republiki przejęły zbrojne bandy, grupy przestępcze i oddziały samopomocy. Dopiero w 2021 roku, za prezydentury Ametysta Faradobusa, władze Bialenii podjęły zdecydowane kroki. Tymczasowo władzę w regionie objął Dowódca Sił Zbrojnych RB Marszałek Wielki Ronon Dex. Za jego sprawą wznowił działalność Ludowy Komitet, powołano na nowo Ludową Gwardię Dżamahiriji, której żołnierze zajęli się walką z przestępczością i stopniowo zaczęli odzyskiwać kontrolę nad terytorium ogarniętym anarchią. Odbudowano niektóre przedsiębiorstwa takie jak Stocznia imienia 1 Maja w Mesjano.