1 FLOTA UDERZENIOWA
Główną siłą bojową Marynarki Wojennej jest 1. Flota Uderzeniowa, która została podzielona na cztery grupy bojowe.
11. Grupa Bojowa jest główna siłą uderzeniową floty i składa się z lotniskowca floty o napędzie atomowym oraz 6 niszczycieli, 2 fregat i 4 myśliwskich okrętów podwodnych.
11. Grupa bojowa dysponuje 72 samolotami bojowymi (nie licząc śmigłowców ZOP i wielozadaniowych oraz samolotów wczesnego ostrzegania i transportowych) typu FA-5C i F-12C bazującymi na pokładzie lotniskowca. Do grupy są przydzielone cztery okręty z Grupy Okrętów Logistycznych, są to dwa tankowce floty oraz dwa okręty zaopatrzeniowe. Jednostki te są używane do zaopatrywania okrętów bojowych w paliwo i inne materiały w morzu oraz służą też do dowozu zaopatrzenia bojowego do portu w Chylonii. Portem macierzystym grupy jest 1 Baza Marynarki Wojennej w mieście Chylonia, w południowo-wschodniej części Anatolii.
Oprócz największej 11. Grupy Bojowej w 1. Flocie Uderzeniowej znajdują się jeszcze trzy grupy bojowe:
12. Grupa Bojowa,
13. Grupa Bojowa,
14. Grupa Bojowa.
Są to mniejsze formacje okrętów bojowych, w składzie których występują lekkie lotniskowce i mniejsza liczbą okrętów bojowych.
12. Grupa Bojowa składa się z lekkiego lotniskowca, 2 niszczycieli, 2 fregat i 2 myśliwskich okrętów podwodnych.
Do grupy bojowej, której macierzystym portem jest 3 Baza Marynarki Wojennej w Kluczynie, na zachodnim wybrzeżu Wyspy Bialeńskiej – przydzielone są z Grupy Okrętów Logistycznych dwa uniwersalne tankowce zaopatrzeniowe.
13. Grupa Bojowa składa się z lekkiego lotniskowca, 2 niszczycieli, 2 fregat i 2 myśliwskich okrętów podwodnych.
Do grupy bojowej, której macierzystym portem jest 4 Baza Marynarki Wojennej, na północnym wybrzeżu Anatolii – przydzielone są z Grupy Okrętów Logistycznych dwa uniwersalne tankowce zaopatrzeniowe.
Te opisane powyżej grupy bojowe mają identyczny skład, a ich lekkiego lotniskowce są jednostkami tego samego typu i choć grupy stacjonują w dużej odległości od siebie ochraniając różne akweny to w przypadku działań wojennych i konieczności operowania silnymi zespołami bojowymi mogą zostać połączone w jeden zespół uderzeniowy. Taki połączony zespół, choć nieco słabszy od 11. Grupy Bojowej będzie złożony z 2 lekkich lotniskowców, 4 niszczycieli, 4 fregat i 4 myśliwskich okrętów podwodnych oraz będzie dysponował 48 samolotami bojowymi (typu F-12B). Liczba tych maszyn może zostać zwiększona do 56, w przypadku rezygnacji ze stacjonujących na lotniskowcach śmigłowców ZOP. W tym przypadku działaniami przeciwpodwodnymi z powietrza będą zajmowały się wyłącznie śmigłowce ZOP bazujące na niszczycielach i fregatach. Zresztą liczbę samolotów można zwiększyć nawet do 72 maszyn (czyli tyle samo ile bazuje na lotniskowcu floty ORB „Republika Bialeńska) – ale dotyczy to tylko krótkich rejsów i niesie za sobą konieczność bazowania części maszyn na pokładach lotniskowców.
Ostatnią grupą bojową jest 14 Grupa Bojowa Marynarki Wojennej. Jej skład jest odmienny od 12 i 13 Grupy Bojowej, inne są również używane tam okręty bojowe.
Ze względu na przeznaczenie grupy, którym jest ochrona oddalonych od macierzy Wysp Przyjaźni do tej grupy skierowano oprócz lekkiego lotniskowca ORB „Wyspy Przyjaźni” (okrętu, który oprócz zadań lotniczych może transportować pewną ilość pojazdów i żołnierzy sił lądowych), trzy niszczyciele i dwie fregaty. Niszczyciele reprezentują klasę D-991 i są zmodyfikowanymi jednostkami typu D-80M określanymi też jako typ D-80B (ponieważ zostały zaprojektowane na zamówienie Brodrii). Mają nieco silniejsze uzbrojenie i większą autonomiczność, co jest przydatne podczas służby na odległych akwenach. Podobnie znajdujące się w grupie fregaty typu F-990, są jednostkami reprezentujący zmodyfikowaną klasę F-145, różniąc się od tych okrętów silniejszym uzbrojeniem artyleryjskim i rakietowym. Grupa dysponuje 24 samolotami bojowymi F-12B na pokładzie lotniskowca, ale może uzyskać wsparcie ze strony stacjonujących na Wyspach Przyjaźni samolotów Marynarki Wojennej
W przeciwieństwie do pozostałych grup bojowych, 14. Grupa Bojowa nie dysponuje własnymi okrętami podwodnymi. Jest to spowodowane faktem, że na Wyspach Przyjaźni stacjonuje dywizjon okrętów podwodnych, który składa się z 4 myśliwskich okrętów podwodnych. Są to jednostki niewielkie, przeznaczone do operacji na mniejszych akwenach jak atomowe okręty podwodne z pozostałych grup bojowych. Takie okręty sprawdzają się lepiej na wodach specyficznego rejonu jakim są Wyspy Przyjaźni.
Do 14. Grupy Bojowej z Grupy Okrętów Logistycznych są przydzielone trzy jednostki: tankowiec floty oraz dwa okręty zaopatrzeniowe, zadaniem tych ostatnich jest też wożenie zaopatrzenia dla jednostek stacjonujących na Wyspach Przyjaźni. Bazą macierzystą 14 Grupy Bojowej jest 5. Baza Marynarki Wojennej na Wyspie Wakana, w archipelagu Wysp Przyjaźni.
REZERWA 1. FLOTY UDERZENIOWEJ
Rezerwą floty uderzeniowej, w chwili obecnej są dwie grupy bojowe z Morskiej Gwardii Razorna:
- 1. Grupa Bojowa Morskiej Gwardii Razorna,
- 2. Grupa Bojowa Morskiej Gwardii Razorna,
- 1 Eskadra Niszczycieli Gwardii Venomanii (Gwardia Pretoriańska),
- 4 Eskadra Okrętów Podwodnych Gwardii Lissendorff.
Grupy Bojowe Morskiej Gwardii Razorna składają się z okrętów wcześniejszej generacji niż te używane w Marynarce Wojennej RB, ale mogą z powodzeniem przejąć rolę grup bojowych Marynarki Wojennej w ochronie naszych wysp, w sytuacji gdy te zostaną skierowane na odleglejsze akweny. Co prawda lekkie lotniskowce są jednostkami o mniejszych możliwościach niż analogiczne okręty w Marynarce Wojennej, ale są w stanie zapewnić osłonę lotniczą własnym jednostkom. Niszczyciele typu „Grom” są jednostkami starszej generacji od niszczycieli D-80, ale jeszcze nie na tyle przestarzałymi by nie mogły nawiązać skutecznej walki z nowocześniejszymi od siebie okrętami, szczególnie gdy będą dysponowały przewagą liczebną. Natomiast dwa krążowniki typu „Orkan” obecnie są porównywalne siłą ognia właśnie z niszczycielami D-80M i D-990 oraz podobnie jak one dysponują już zintegrowanym i nowoczesnym systemem wykrywania i kierowania ogniem. Jeżeli działają w zespole z niszczycielami typu „Grom” to mogą je wspomagać swoimi systemami, co podnosi skuteczność. Morska Gwardia Razorna dysponuje też tankowcem floty OGR „Przypływ”, uniwersalnym okrętem zaopatrzeniowym OGR „Fala” i okrętem zaopatrzeniowym OGR „Zorza”.
1 Eskadra Niszczycieli Gwardii Venomanii skałda się z 6 niszczycieli, z czego cztery (typu DH-140A i DH-140B) są nieco nietypowymi jednostkami, bo mają duży pokłąd startowy i hangar dla aż trzech śmigłowców. Są to jednostki o dużej zdolności zwalczania okrętów podwodnych – w przypadku współdziałania z innymi jednostkami w ramach grupy bojowej mogą dzięki sporek ilości śmigłowców pokładowych odciążyć w tej roli grupy lotnicze na lekkich lotniskowcach, co powoduje, że mogą one zabrać więcej samolotów bojowych.
Dopełnieniem tego elementu rezerwy floty jest 4 Eskadra Okrętów Podwodnych Gwardii Lisendorff – ma one dwa myśliwskie okręty podwodne typy „Pyton”. Są to jednostki oceaniczne o napędzie klasycznym.
W przypadku konfliktu zbrojnego i konieczności znacznego wzmocnienia sił operacyjnych Marynarki Wojennej przewidywana jest możliwość zmobilizowania 1 i 2 Grupy Bojowej Morskiej Gwardii Razorna, 4 Eskadry Okrętów Podwodnych Gwardii Lisendorff i 1 Eskadry Niszczycieli Gwardii Pretoriańskiej oraz utworzenie z nich dodatkowej Grupy Bojowej. W tym przypadku powstaje w 1. Flocie Uderzeniowej 15 Grupa Bojowa w składzie: 2 lekkie lotniskowce, 2 krążowniki, 10 niszczycieli, 4 fregaty i 2 okręty podwodne oraz wsparcie logistyczne w postaci trzech jednostek zaopatrzeniowych.
Taka grupa ma co prawda tylko 26-32 samoloty bojowe na pokładach lekkich lotniskowców (32 przy rezygnacji ze śmigłowców ZOP, których jest sporo na innych jednostkach grupy) czyli nie ma dużych możliwości działania lotnictwem w sposób zaczepny, ale ilość maszyn wystarcza do osłony lotniczej zespołu. W tym przypadku grupa może mieć 4 samoloty stale w powietrzu i kolejne 4 w gotowości do startu i kolejne 4 w gotowości 15-minutowej – do działań zaczepnych można użyć tyko 6, maksymalnie do 10 maszyn.
Zmobilizowana 15 Grupa Bojowa może z powodzeniem stanowić osłonę i wsparcie dla Floty Desantowej oraz wspierać lądowanie desantu (dysponuje spora ilością dział 127 mm na krążownikach i niszczycielach). W takich działaniach zresztą na pokładach lotniskowców grupy mogą bazować nowocześniejsze samoloty F-12B (zamiast AS-4F/A z Gwardii Razorna), których nadwyżka znajduje się w eskadrach lotnictwa morskiego przydzielonych flocie desantowej.